woskowe róże

listopadowa tradycja

do zbioru pod polskim niebem w polskim domu         

Listopadowej nocy lany wosk zastyga...

dziewczyna sprawdza

w senniku sen proroczy

niezwykłą  mądrość zdobywa

w andrzejkowy dzień

noc przebrała się cicho

jednemu zatańczył Anioł ...

innemu śpiewało licho ...

klucz

 miękkim woskiem oblepia

tradycja  i historia żywa

kapie słowo po słowie

i topi się życia świeca

/wosku wciąż ubywa.../

z ciemnego kąta lśnią

 oczy czarnego kota

wróżba przez próg kroczy...

/temu  garść ołowiu

a temu garstka złota/

Na Nowy rok - nowe cuda

wróży szczęście  podróże ...

i szepce cicho  że się uda

wręczając woskowe róże